-
1 inridiculum
irrīdĭcŭlum ( inr-), i, n. [irrideo], a laughing-stock:irridiculo habere,
to make a laughing-stock of, Plaut. Poen. 5, 4, 10:irridiculum esse,
to be a laughing-stock, id. Cas. 5, 2, 3. -
2 irridiculum
irrīdĭcŭlum ( inr-), i, n. [irrideo], a laughing-stock:irridiculo habere,
to make a laughing-stock of, Plaut. Poen. 5, 4, 10:irridiculum esse,
to be a laughing-stock, id. Cas. 5, 2, 3. -
3 illudo
illūdo ( inl-), si, sum, 3 (acc. to the first conj. illudiabant, Gell. 1, 7, 3; perf. subj. inlusseris, Cic. Lael. 26, 99 Bait., Lahm.), v. n. and a. [in-ludo].I.Neutr., to play at or with any thing, to sport with, amuse one's self with (syn. colludo; cf. ludificor).A.In gen. (very rare):B.illudo chartis,
amuse myself with writing, Hor. S. 1, 4, 139:ima videbatur talis illudere palla,
Tib. 3, 4, 35.—In partic., pregn.1. (α).With dat.:(β).ut ne plane videaris hujus miseri fortunis et horum virorum talium dignitati illudere,
Cic. Rosc. Am. 19, 54:ut semper gaudes illudere rebus Humanis!
Hor. S. 2, 8, 62:illudere capto,
Verg. A. 2, 64:discrimini publico,
Suet. Tib. 2:inlusit Neroni fortuna,
Tac. A. 16, 1 init.; cf. id. ib. 15, 72 fin. —In aliquem or aliquo:(γ).ego te pro istis factis ulciscar, ut ne impune in nos illuseris,
Ter. Eun. 5, 4, 20; cf.:quae cum dixisset in Albucium illudens,
Cic. de Or. 3, 43, 171:adeon' videmur vobis esse idonei, In quibus sic illudatis?
Ter. And. 4, 4, 19.—Absol.:2.illuseras heri inter scyphos, quod dixeram controversiam esse, etc.,
Cic. Fam. 7, 22. —To sport or fool away a thing, i. e. to destroy or waste in sport; in mal. part., to violate, abuse ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With dat.:(β).cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt,
Verg. G. 2, 375:pecuniae illudere,
Tac. H. 2, 94 fin.:C. Caesar etiam matri ejus illusit,
id. A. 15, 72:pueritiae Britannici,
id. ib. 13, 17:feminarum illustrium capitibus,
Suet. Tib. 45.—Absol.:II.tum variae illudant pestes,
Verg. G. 1, 181.—Act. (in all the meanings of I.).A.In gen., to play at or with any thing ( poet. and very rare):B.illusas auro vestes,
i. e. lightly interwoven, Verg. G. 2, 464 (dub. al. inclusas); imitated by Avien. Perieg. 1258; cf. the periphrase: illusa pictae vestis inania, Prud. steph. 14, 104.—In partic., pregn.1.To scoff or mock at, to make a laughing-stock of, to ridicule (so most freq.):2.satis superbe illuditis me,
Ter. Phorm. 5, 8, 22:ut is, qui illusus sit plus vidisse videatur. Quid autem turpius quam illudi?
Cic. Lael. 26, 99:miseros,
id. de Or. 2, 58, 237:illusi ac destituti,
id. Quint. 16, 51:facetiis illusus,
Tac. A. 15, 68:pergisne eam, Laeli, artem illudere, in qua primum excello ipse?
Cic. Rep. 1, 13:artes,
Ov. M. 9, 66:ipsa praecepta (rhetorum),
Cic. de Or. 1, 19, 87:illud nimium acumen (opp. admirari ingenium),
id. ib. 1, 57, 243:voces Neronis, quoties caneret,
Tac. A. 14, 52: verbis virtutem superbis, [p. 887] Verg. A. 9, 634.—To destroy, ruin, violate, abuse (very rare):vitam filiae,
Ter. And. 5, 1, 3: illusique pedes (i. e. crapulā) vitiosum ferre recusant Corpus, ruined, i. e. staggering, Hor. S. 2, 7, 108:corpus alicujus,
Tac. A. 1, 71. -
4 inludo
illūdo ( inl-), si, sum, 3 (acc. to the first conj. illudiabant, Gell. 1, 7, 3; perf. subj. inlusseris, Cic. Lael. 26, 99 Bait., Lahm.), v. n. and a. [in-ludo].I.Neutr., to play at or with any thing, to sport with, amuse one's self with (syn. colludo; cf. ludificor).A.In gen. (very rare):B.illudo chartis,
amuse myself with writing, Hor. S. 1, 4, 139:ima videbatur talis illudere palla,
Tib. 3, 4, 35.—In partic., pregn.1. (α).With dat.:(β).ut ne plane videaris hujus miseri fortunis et horum virorum talium dignitati illudere,
Cic. Rosc. Am. 19, 54:ut semper gaudes illudere rebus Humanis!
Hor. S. 2, 8, 62:illudere capto,
Verg. A. 2, 64:discrimini publico,
Suet. Tib. 2:inlusit Neroni fortuna,
Tac. A. 16, 1 init.; cf. id. ib. 15, 72 fin. —In aliquem or aliquo:(γ).ego te pro istis factis ulciscar, ut ne impune in nos illuseris,
Ter. Eun. 5, 4, 20; cf.:quae cum dixisset in Albucium illudens,
Cic. de Or. 3, 43, 171:adeon' videmur vobis esse idonei, In quibus sic illudatis?
Ter. And. 4, 4, 19.—Absol.:2.illuseras heri inter scyphos, quod dixeram controversiam esse, etc.,
Cic. Fam. 7, 22. —To sport or fool away a thing, i. e. to destroy or waste in sport; in mal. part., to violate, abuse ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With dat.:(β).cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt,
Verg. G. 2, 375:pecuniae illudere,
Tac. H. 2, 94 fin.:C. Caesar etiam matri ejus illusit,
id. A. 15, 72:pueritiae Britannici,
id. ib. 13, 17:feminarum illustrium capitibus,
Suet. Tib. 45.—Absol.:II.tum variae illudant pestes,
Verg. G. 1, 181.—Act. (in all the meanings of I.).A.In gen., to play at or with any thing ( poet. and very rare):B.illusas auro vestes,
i. e. lightly interwoven, Verg. G. 2, 464 (dub. al. inclusas); imitated by Avien. Perieg. 1258; cf. the periphrase: illusa pictae vestis inania, Prud. steph. 14, 104.—In partic., pregn.1.To scoff or mock at, to make a laughing-stock of, to ridicule (so most freq.):2.satis superbe illuditis me,
Ter. Phorm. 5, 8, 22:ut is, qui illusus sit plus vidisse videatur. Quid autem turpius quam illudi?
Cic. Lael. 26, 99:miseros,
id. de Or. 2, 58, 237:illusi ac destituti,
id. Quint. 16, 51:facetiis illusus,
Tac. A. 15, 68:pergisne eam, Laeli, artem illudere, in qua primum excello ipse?
Cic. Rep. 1, 13:artes,
Ov. M. 9, 66:ipsa praecepta (rhetorum),
Cic. de Or. 1, 19, 87:illud nimium acumen (opp. admirari ingenium),
id. ib. 1, 57, 243:voces Neronis, quoties caneret,
Tac. A. 14, 52: verbis virtutem superbis, [p. 887] Verg. A. 9, 634.—To destroy, ruin, violate, abuse (very rare):vitam filiae,
Ter. And. 5, 1, 3: illusique pedes (i. e. crapulā) vitiosum ferre recusant Corpus, ruined, i. e. staggering, Hor. S. 2, 7, 108:corpus alicujus,
Tac. A. 1, 71. -
5 inrideo
irrīdĕo ( inr-), rīsi, rīsu, 2, v. n. and a. [1. in-rideo] (collat. form irrīdo, ĕre, M. Brutus ap. Diom. p. 378 P.).I.Neutr., to laugh at a person or thing, to joke, jeer:II.irrides in re tanta,
Ter. Heaut. 5, 2, 29; id. And. 1, 2, 33:tam aperte,
id. Phorm. 5, 7, 63:Caesar mihi irridere visus est,
Cic. Att. 12, 6, 3:Lemnii irridentes responderunt,
Nep. Milt. 1, 5; cf.:multum irridentibus,
Tac. A. 1, 8:qui irrident, quod, etc.,
Cic. Off. 1, 35, 128:et ille irridens... inquit,
Suet. Galb. 4:irridens respondit,
id. Tib. 52.—Act., to mock, ridicule, laugh to scorn:bonis tuis rebus meas res irrides malas,
Plaut. Trin. 2, 4, 45:venis ultro irrisum dominum,
id. Am. 2, 1, 40:nos,
Ter. Eun. 5, 7, 17:per jocum deos irridens,
Cic. N. D. 2, 3, 7:Romam atque contemnere,
id. Agr. 2, 35, 96:vos ab illo irridemini,
id. Ac. 2, 39, 123:semel irrisus,
Hor. Ep. 1, 17, 58:perpessus es non irridendam moram,
Plin. Pan. 63, 2:quae irrideri ab imperitis solent,
Cic. Fin. 3, 22, 75:irrisam sine honore ratem Sergestus agebat,
Verg. A. 5, 272:vox praeconis irrisa est,
Suet. Claud. 21:tantam irridendi sui facultatem dare,
Cic. Div. 2, 17, 39.— Aliquem irrisum habere, to make a laughing-stock:me impune irrisum esse habitum,
Plaut. Ep. 3, 4, 83.—Hence, irrī-denter, adv., jeeringly, scoffingly (anteand post-class.): petit, Laber. ap. Charis. p. 181 P. (Com. Fragm. v. 93 Rib.):admonere,
Aug. Ep. 5 med. -
6 irrideo
irrīdĕo ( inr-), rīsi, rīsu, 2, v. n. and a. [1. in-rideo] (collat. form irrīdo, ĕre, M. Brutus ap. Diom. p. 378 P.).I.Neutr., to laugh at a person or thing, to joke, jeer:II.irrides in re tanta,
Ter. Heaut. 5, 2, 29; id. And. 1, 2, 33:tam aperte,
id. Phorm. 5, 7, 63:Caesar mihi irridere visus est,
Cic. Att. 12, 6, 3:Lemnii irridentes responderunt,
Nep. Milt. 1, 5; cf.:multum irridentibus,
Tac. A. 1, 8:qui irrident, quod, etc.,
Cic. Off. 1, 35, 128:et ille irridens... inquit,
Suet. Galb. 4:irridens respondit,
id. Tib. 52.—Act., to mock, ridicule, laugh to scorn:bonis tuis rebus meas res irrides malas,
Plaut. Trin. 2, 4, 45:venis ultro irrisum dominum,
id. Am. 2, 1, 40:nos,
Ter. Eun. 5, 7, 17:per jocum deos irridens,
Cic. N. D. 2, 3, 7:Romam atque contemnere,
id. Agr. 2, 35, 96:vos ab illo irridemini,
id. Ac. 2, 39, 123:semel irrisus,
Hor. Ep. 1, 17, 58:perpessus es non irridendam moram,
Plin. Pan. 63, 2:quae irrideri ab imperitis solent,
Cic. Fin. 3, 22, 75:irrisam sine honore ratem Sergestus agebat,
Verg. A. 5, 272:vox praeconis irrisa est,
Suet. Claud. 21:tantam irridendi sui facultatem dare,
Cic. Div. 2, 17, 39.— Aliquem irrisum habere, to make a laughing-stock:me impune irrisum esse habitum,
Plaut. Ep. 3, 4, 83.—Hence, irrī-denter, adv., jeeringly, scoffingly (anteand post-class.): petit, Laber. ap. Charis. p. 181 P. (Com. Fragm. v. 93 Rib.):admonere,
Aug. Ep. 5 med. -
7 irrido
irrīdĕo ( inr-), rīsi, rīsu, 2, v. n. and a. [1. in-rideo] (collat. form irrīdo, ĕre, M. Brutus ap. Diom. p. 378 P.).I.Neutr., to laugh at a person or thing, to joke, jeer:II.irrides in re tanta,
Ter. Heaut. 5, 2, 29; id. And. 1, 2, 33:tam aperte,
id. Phorm. 5, 7, 63:Caesar mihi irridere visus est,
Cic. Att. 12, 6, 3:Lemnii irridentes responderunt,
Nep. Milt. 1, 5; cf.:multum irridentibus,
Tac. A. 1, 8:qui irrident, quod, etc.,
Cic. Off. 1, 35, 128:et ille irridens... inquit,
Suet. Galb. 4:irridens respondit,
id. Tib. 52.—Act., to mock, ridicule, laugh to scorn:bonis tuis rebus meas res irrides malas,
Plaut. Trin. 2, 4, 45:venis ultro irrisum dominum,
id. Am. 2, 1, 40:nos,
Ter. Eun. 5, 7, 17:per jocum deos irridens,
Cic. N. D. 2, 3, 7:Romam atque contemnere,
id. Agr. 2, 35, 96:vos ab illo irridemini,
id. Ac. 2, 39, 123:semel irrisus,
Hor. Ep. 1, 17, 58:perpessus es non irridendam moram,
Plin. Pan. 63, 2:quae irrideri ab imperitis solent,
Cic. Fin. 3, 22, 75:irrisam sine honore ratem Sergestus agebat,
Verg. A. 5, 272:vox praeconis irrisa est,
Suet. Claud. 21:tantam irridendi sui facultatem dare,
Cic. Div. 2, 17, 39.— Aliquem irrisum habere, to make a laughing-stock:me impune irrisum esse habitum,
Plaut. Ep. 3, 4, 83.—Hence, irrī-denter, adv., jeeringly, scoffingly (anteand post-class.): petit, Laber. ap. Charis. p. 181 P. (Com. Fragm. v. 93 Rib.):admonere,
Aug. Ep. 5 med.
См. также в других словарях:
Laughing Stock — Студийный альбом Talk Tal … Википедия
Laughing Stock (album) — Laughing Stock Studio album by Talk Talk Released 16 September 1991 … Wikipedia
laughing stock — [noun] figure of fun, Aunt Sally (Brit.), butt, target, victim * * * ▶ noun FIGURE OF FUN, dupe, butt, stooge, Aunt Sally; informal fall guy. * * * laughing stock noun An object of ridicule • • • Main Entry: ↑laugh * * * laug … Useful english dictionary
laughing-stock — (from Idioms in Speech) a person or thing that causes general ridicule: to make someone a laughing stock Come, Clare, don t be silly, and make us a laughing stock. (J. Galsworthy) … Idioms and examples
make a monkey (out) of — MAKE SOMEONE LOOK FOOLISH, make a fool of, make a laughing stock of, ridicule, make fun of, poke fun at. → monkey … Useful english dictionary
a laughing stock — Meaning An object of derision. Origin From Shakespeare s Merry Wives of Windsor. SIR HUGH EVANS [Aside to DOCTOR CAIUS] Pray you let us not be laughing stocks to other men s humours; I desire you in friendship, and I will one way or other make… … Meaning and origin of phrases
stock — 1 noun 1 SUPPLIES (C) also stocks plural a supply of something that you keep and can use when you need to: stocks of flour and sugar | build up a stock: The country has been building up its stock of weapons. 2 IN A SHOP (C, U) a supply of a… … Longman dictionary of contemporary English
Life’s What You Make It — «Life’s What You Make It» … Википедия
ridicule — I (New American Roget s College Thesaurus) Derision Nouns 1. ridicule, derision, scoffing, mockery, quiz, banter, irony, persiflage, raillery, chaff, badinage. See contempt. 2. parody, burlesque, travesty, farce, caricature, camp; buffoonery,… … English dictionary for students
Treason — In law, treason is the crime that covers some of the more serious acts of disloyalty to one s sovereign or nation. Historically, treason also covered the murder of specific social superiors, such as the murder of a husband by his wife (treason… … Wikipedia
ridicule — [n] contemptuous laughter at someone or something badinage, banter, buffoonery, burlesque, caricature, chaff, comeback, contempt, derision, dig*, disdain, disparagement, farce, foolery, gibe, irony, jab*, jeer, laughter, leer, mockery, mordancy,… … New thesaurus